Friday, December 11, 2009

She's my chamelion girl.


My life seems so empty and boring b4 she came…days pass by and i dont even care what comes next…all that matters to me was i am alive..that’s me before…wala namang kwenta sa akin ang life ko after all the mistakes that i have committed. So inabuso ko ang aking kawalang malay at ligaw sa alituntunin ng buhay, astig ang salitang FRAT. Matunog sa tainga at for sure in ka. fraternity sabi nila lalaki mundo mo if you are one of them.. yes. Lumaki nga if nasa loob ka ng campus, pero pag-uwian na para kang nasa loob ng posporo na sa anumang oras maari ka ng magliyab.… kapatiran? Marahil pero parang “wala lang”…. (mawalang galang na po)

then out of no where..para na lang syang bulang lumitaw sa buhay ko without me expecting her to give much attention to me, isa lang akong komikero noong highschool, during that time langaw lang sumeseryoso sakin, I am nothing, a wanna be ika nga.. all i have is the word “ nothing “ , but since then life begun to gather all the missing colors and pieces again…with her blissful heart and soothing words..i learned to live my life in normal way once more…. And my fairytale all started in just one ring.. sinagot niya phone, then next… sinagot niya na ako!

She was not an angel for me because i believe more in fairies marahil in disguise, who leads me to find laughter and fulfillments in every simple way.. She thought me some simple lessons about life and love that will never be neglected nor forget by me….now i am more satisfied to have her …in my life…as my bestfriend, and most of all…my girl.. my angel (try ko narin kabiliban) as if their real. She's my chameleon girl.

Almost perfect, pero sabi nga nila kulang lang sa labog. “practice makes perfect” so konting adjustments mejo ilag sa girls, ilag sa barkada, focus ang time para sa paghulma.. pero sabi nga ulit nila “everybody is not perfect, so why practice?? “.. leche, napurnada ang magandang fairytale istorya.. ang mga asungot na hanging selos, at padabog na hinala aaligid aligid na tila demonyong likaw ang bituka na nag-uumalpas para mambiktima ng mga pusong wagas, Sa gayong akin umaasa parin ako na “ang binatang sakdal kisig parin ay ending “happily ever after” ..sapagkat alam ko kilala mo na ko at unti unti mo pang nakikilala ng lubusan…u know my weakness,my negative/bad sides…my flaws and everything..but still u never give up on me…i love u so much! Sana hanggang wakas parang pelikula.. pero wag na natin gayahin buhay ng mga artista. 3Years. Mahirap ng balewalain un. So pano? Bati na tayo? Ilipat mo na sa kabilang pahina…. ~bhechoi

No comments:

Post a Comment