Saturday, December 12, 2009

Bendisyon

Nangangalit ang haring araw ng tanghaling iyon.
paligid ng mundo’y nagtitiis sa hapdi mula sa singaw ng asupre.

Bendita Agua

Naglunoy ang hunghang sa hamog ng basang kampupot.
di nakuha sa pag-iling sa atungal ng asong buang.
usal mula sa kanya tanging nangawa. nag-aasam na may himala.

Di magkamayaw ang demonyong tungaw sa ligayang dulot ay hinagpis.

Tuloy sa pag-bagsak ang kristal na tubig mula sa isipang ligaw.
dahan dahang nilulumot dahil sa sandaliang pag-titimpisaw.
Piglas ng pagtutol sa init ng bawat haplit,
di magkamayaw sa sandosenang samu’t saring ligayang bigay.


Sagad na unday ng nag-aagaw hiningang manhid,
naibsan sa isang ulos ng pagsamong ito'y masambulat .
At sa ilang pag-indayog hindi na nagawang maudlot,

Sa oras ding iyon saka nya napagtanto..
Hikbi ang ibig sabihin ng sanlibong pagsisisi
hagulhol ng pagsusumamong hininga’y mapawi,

At tila nag-iisip kung siya pa ba ang dapat usalan niya.
kitlin ang regalong bigay ng ipinangako.

At ang bagong siya naman..
Gumon sa biyayang handog ng nagkanulo.
pawisang nakangisi . Anino’y may sungay at buntot ng katunggali…

Ito ang bendisyon, ang alpha at omega ng sansinukuban.

"Muling nagbalik sa katahimikan ang pagal na dibdib, at muling lulusong sa dagat-dagatang apoy upang ito'y maglunoy. Kasunod ng pananahimik upang hininga'y kanyang matipid. Sa pag-unday ng balik-pasakit siya na naman ang tinuring na mabalasik. pweh! katas ng likidong pinalapot ng pagnanasa." -Kwento mula sa Sansinukob.

No comments:

Post a Comment